نوشته ایرینا اسلاو
منبع: اویل پرایس
ترجمه: شکیبا باقری | سرویس #ترجمه_نفتون
از زمانی که رئیسجمهور ترامپ دستور اولین حمله به یک قایق در سواحل ونزوئلا را صادر کرد، گمانهزنیها درباره احتمال مداخله مستقیم در این کشور آمریکای جنوبی با هدف تغییر رژیم شدت گرفته است. بخش عمده این گمانهزنیها طبعاً بر نفت متمرکز است و دلیل آن کاملاً روشن است.
همین موضوع نشان میدهد که هرگونه تغییر رژیم به دست ایالات متحده در ونزوئلا پیامدهایی گسترده خواهد داشت.
ونزوئلا بزرگترین ذخایر اثباتشده نفت خام جهان را در اختیار دارد. بخش عمده این ذخایر شامل نفت فوقسنگین است؛ نفتی که پالایشگاههای ساحل خلیج آمریکا( خلیج مکزیک) دقیقاً برای فرآورش آن تنظیم شدهاند.
این موضوع کار را در دوره اول ریاستجمهوری ترامپ، زمانی که او شروع به تشدید تحریمها علیه ونزوئلا کرد (تحریمهایی که نخستین بار در سال ۲۰۰۵ اعمال شدند) برای پالایشگران سختتر کرد. در آن دوره، نفت سنگین کانادا جایگزین محمولههای ونزوئلا شد، و اکنون صنعت نفت کانادا نیز میتواند یکی از بخشهایی باشد که از تغییر احتمالی رژیم در کاراکاس آسیب میبیند.
تأثیر فوری چنین اقدامی از سوی دولت ترامپ، بدون تردید جهش قیمت نفت خواهد بود.
تولید و صادرات نفت ونزوئلا از زمان آغاز تحریمهای شدید آمریکا کاهش چشمگیری یافته، هرچند طی دو سال گذشته مقداری از این ظرفیت احیا شده است. آخرین آمار صادرات در ماه نوامبر نشان داد که میانگین روزانه صادرات حدود ۹۰۰ هزار بشکه بوده که به گفته رویترز، سومین رقم بالای صادرات این کشور در سال جاری است.
شرکت وود مکنزی نیز اعلام کرده است که کل تولید نفت ونزوئلا در سال جاری حدود ۹۰۰ هزار بشکه در روز است رقمی بسیار پایینتر از تولید ۳ میلیون بشکهای بیست سال پیش یا دو میلیون بشکهای سال ۲۰۱۷.
ترکیبی از تحریمها و سالها سوءمدیریت، کشور را به این نقطه رسانده است. اما برخی ناظران آمریکایی باور دارند که تغییر حکومت میتواند به بازگشت شرکتهای نفتی آمریکا به میادین ونزوئلا و احیای ظرفیت تولید منجر شود.
اگر چنین شود، پس از شوک اولیه قیمتی، بازارهای جهانی شاهد افت دوباره قیمت خواهند بود مشروط بر اینکه تغییر رژیم باعث لغو تحریمها شود و دولتی «دوستدارِ آمریکا» در کاراکاس روی کار بیاید. این سناریو فرضی است، اما تقریباً همه آن را محتمل میدانند.
اد کروکس از وود مکنزی اشاره میکند که وزیر خزانهداری آمریکا، اسکات بِسِنت، نیز بهطور غیرمستقیم به چنین پیامدی اشاره کرده، در چارچوب تلاشهای دولت ترامپ برای پایین نگه داشتن قیمت انرژی.
بِسِنت در گفتوگو با شبکه فاکسنیوز گفته بود:
«فکر میکنم احتمال زیادی هست که اگر در موضوع روسیه و اوکراین اتفاقی بیفتد، یا اگر در ونزوئلا رخدادی صورت گیرد، قیمت نفت حتی بیشتر کاهش یابد. قیمت نفت و بنزین در دوره ترامپ بهطور قابل توجهی پایین آمده و واقعاً کلید مقرونبهصرفه بودن انرژی، قیمتهای پایینتر است.»
اما تحقق این «اتفاق» بر صنعت نفت کانادا نیز اثر میگذارد. تحلیلگر انرژی، دیوید بلکمون، در یک پادکست اخیر اشاره کرد که بازگشت نفت ونزوئلا به پالایشگاههای ساحل خلیج آمریکا، تقاضا برای نفت کانادا را کاهش میدهد و این کاهش به زیان اوتاوا تمام میشود.
به همین دلیل، او توصیه میکند دولت کانادا بکوشد صادرات نفت خود به بازارهای غیرآمریکایی ،از جمله چین، را گسترش دهد.
ونزوئلا بیش از ۳۰۰ میلیارد بشکه ذخایر نفتی دارد؛ یعنی ۲۰ درصد کل ذخایر جهان رقمی که برای آمریکا وسوسهانگیز است. اما رسیدن به این «جایزه بزرگ» مستلزم تحمل شوک قیمتی بزرگی در بازار نفت خواهد بود شوک قیمتی که با مفهوم «کلید مقرونبهصرفه بودن انرژی» مورد اشاره بسنِت سازگار نیست.
در حال حاضر، وضعیت همچنان مبهم است و تحلیلگران را در حالت آمادهباش نگه داشته زیرا مشخص نیست هدف نهایی دولت ترامپ چیست و رئیسجمهور آمریکا در نهایت چه تصمیمی درباره ونزوئلا خواهد گرفت. این شرایط، حالت تازهای از عدمقطعیت را به بازارهای جهانی نفت افزوده است.